(Vicia)
rodzaj roślin zielnych z rodziny motylkowatych; ok. 120 gat.; występuje gł. na półkuli płn. w strefie klimatu umiarkowanego; w Polsce 15 gat. dzikorosnących, najczęściej jako chwasty na polach, m.in. w. ptasia, drobnokwiatowa, czteronasienna i płotowa; wiele gat. to cenne rośliny użytkowe zwł. pastewne; m.in. w. bób (V. faba) roczna, wys. 40-100 cm, liście pierzaste, kwiaty motylkowate, białe z fioletowym żagielkiem i czarnoplamistymi skrzydełkami, owoc duży, gruby, z reguły zwisający strąk z 2-5 dużymi nasionami o fasolowatym kształcie, odmiana właściwa jadalna, uprawiana w Europie, Azji, Afryce i Ameryce Płn., odmiana bobik pastewna; w. członowata (V. articulata), w. jednokwiatowa roczna, wys. do 70 cm, liście pierzaste, kwiaty białoniebieskie, owoc strąk z 2-4 nasionami, występuje w płd. Europie, Azji Mniejszej i płn. Afryce, pastewna; w. siewna (V. sativa) roczna, wys. 40-80 cm, znana już w epoce żelaza, w Polsce uprawiana i występująca jako chwast; w. soczewicowata (V. ervilia) roczna, wys. do 50 cm, owoc - 2-4 nasienny strąk, uprawiana gł. w płd. Europie, pastewna dla bydła i owiec, świeże owoce dla koni, świń i ludzi trujące; inne - w. wąskolistna, panońska, narbońska i kosmata.
- WYKA, Kazimierz (1910-75)
- Wyka Kazimierz, (1910-1975)
- Wyka Kazimierz, (1910-75)