(biol.)
pułapka na (gł. szczupaki, liny, węgorze), zastawiana w rzekach, jeziorach i przy brzegu morza; skonstruowana z kilku tzw. obłąków, czyli obręczy, na których rozpięta jest sieć; końce sieci o kształcie stożka tworzą tzw. gardła, które przymocowane do wewn. krawędzi obłąków uniemożliwiają wydostanie się ryb z żaka.