(?-400)
– patriarcha Konstantynopola; pochodził z Aleksandrii i był uczniem św. ➞ Cyryla Aleksandryjskiego. Po śmierci patriarchy Konstantynopola Flawiusza w 449 roku został jego następcą dzieki poparciu otoczenia cesarza Dioskura. W tym czasie toczyły się spory wokół zagadnienia obecności w Chrystusie dwóch natur: boskiej i ludzkiej (*mo nofizytyzm). A. często zajmował w tych sprawach stanowisko niejednoznaczne, choć zawsze w końcu poddawał się stanowisku papieża Leona I Wielkiego. Na soborze w Chalcedonie (451) bronił nauki o dwóch naturach Chrystusa sformułowanej przez Leona. Sporo zamieszania wzbudziła popierana przez Anatola uchwała przyznająca pierwszeństwo patriarsze konstantynopolitańskiemu przed innymi biskupami. Papież Leon tego stanowiska nie zaakceptował. Anatol zmarł 3 lipca i pod tą datą czczony jest jako święty w Kościele Wschodnim.