(IV/V w.)
– działał w Persji (Iranie); był diakonem biskupa Abdasa; podczas prześladowań chrześcijan w okresie panowania Jezdegerda I i jego następcy Bahrama V Gora dostał się do więzienia i został z niego wypuszczony po dwu latach na interwencję bizantyńską; skłoniono go przy tym do oświadczenia, iż wyrzeknie się spełniania misji apostolskiej. Zobowiązania tego jednak nie wypełnił, a na dodatek Persja znalazła się w ostrym konflikcie z cesarstwem. Wtrącono więc B. ponownie do więzienia, torturowano, a w końcu ścięto – nie uzyskując od niego wyparcia się wiary. Czczony głównie w kościołach wschodnich – 31 marca.