(?-1012)
– urodził się w angielskiej rodzinie szlacheckiej; po kilku latach życia we wspólnocie klasztornej został pustelnikiem; w 984 roku przy pomocy św. Dunstana objął biskupstwo Winchesteru, a potem arcybiskupstwo w Canterbury (1006). Uwięziony i torturowany przez Duńczyków, którzy najechali Anglię i spalili katedrę, odmówił sprzedaży dóbr kościelnych, aby wykupić się z niewoli. Zabito go 19 kwietnia i pod tą data jest wspominany w Anglii.