(ok. 690-738)
– biskup; w młodości przebywał w klasztorze w Jumieges; ok. 716 roku został biskupem Orleanu i długo zwlekał z przyjęciem tej godności. Ze stolicy biskupiej wypędził go Karol Młot; udał się tedy E. do Kolonii (732), a potem w okolice Liège, by wreszcie osiąść na własną prośbę w klasztorze w Sarchinium (ob. Sant Trond). Spędził tam sześć lat, ściśle przestrzegając surowej, ascetycznej reguły. Zmarł w opinii świętości. Jego imię zostało wpisane do martyrologiów pod datą 20 lutego w IX w. i do dziś jest to dzień jego wspomnienia.