(?-ok. 162)
– była bogatą Rzymianką. Martyrologium wspomina o jej wdowieństwie. Siedmiu synów F. oddało wcześniej życie, odważnie wyznając wiarę w Jezusa Chrystusa. Również sama F. wezwana została przez prefekta do złożenia ofiar bogom rzymskim. Odmówiła jednak i za to, z rozkazu cesarza Antonina, ścięta została mieczem. Łatwo zauważyć, iż biografia ta przypomina dość dokładnie podobną historię dotyczącą innej świętej o tym samym imieniu, towarzyszki męczeństwa św. Perpetui. Obie biografie odwołują natomiast się do wzorów heroizmu z 2 Ksiegi Machabejskiej (2 Mch 7,1-42). Stąd też relacja o śmierci świętej, pochodząca z V wieku, uznawana jest za legendarną. Nie przeczy to jednak istnieniu samej F. i jej męczeństwu. Jej pamiątkę chrześcijanie obchodzą 23 listopada.