także Wilbert, Gwibert (ok. 892-962)
– był szlachcicem, urodzonym w okolicach Namur; początkowo trudnił się rzemiosłem rycerskim, poźniej zarządzał majątkiem ziemskim, a w końcu – rozdawszy pieniądze ubogim – założył opactwo benedyktyńskie w Gembloux. Mimo że sposób, w jaki ufundował opactwo, nie był zgodny z ówczesnymi zasadami prawnymi, cesarz Otto I zatwierdził donację i nadał G. dodatkowe przywileje. Wkrótce G. sam został benedyktynem, jednak nie w założonym przez siebie opactwie, ale w Gorze; podobno jeszcze dwukrotnie przebywał w Gembloux dla zażegnania pewnych sporów i wówczas, gdy opactwu zagroził najazd madziarski (954). Zmarł 23 maja i jego szczątki przeniesiono uroczyście do kościoła opackiego w Dembloux, co równało się wówczas kanonizacji. Czczony jest lokalnie 23 maja.