(1811-60)
– urodził się 28 marca w Prahaticach (Czechy) w rodzinie niemieckiego rzemieślnika Filipa Neumanna i pochodzącej również z Niemiec Agnieszki. Dom był bardzo religijny, stąd też oprócz J. jeszcze troje z sześciorga dzieci Neumannów wybrało służbę Bogu. J. uczył się w wyższym seminarium duchownym w Budziejowicach, potem w Pradze; w 1834 roku ukończył studia teologiczne. Nie otrzymał jednak święceń kapłańskich z powodu niechęci do niego praskiego biskupa. Jaki był powód tej niechęci – tego nie wyjaśnia nawet pamiętnik przyszłego świętego; oficjalnie podawano za powód brak odpowiednich stanowisk dla nowo wyświęconych księży, choć niewykluczone jest i to, że jakąś rolę odegrało tu niemieckie pochodzenie J. Kosztem wielu wyrzeczeń udało się J. wyjechać do Ameryki, i tam jednak nie znalazł zrozumienia: odmawiano mu prawa do pracy duszpasterskiej wśród Indian lub emigrantów z Niemiec. W końcu życzliwość okazał mu biskup Nowego Jorku, który udzielił mu święceń kapłańskich. Odtąd J. przemierzał pieszo lub konno rozległe przestrzenie, prowadząc pracę apostolską wśród Indian. Kiedy było trzeba – służył pomocą lekarską, doradzał w sprawach zwiazanych z budową osiedli, sam przyrządzał posiłki dla biednych. Przeliczył się jednak z siłami i poważnie rozchorował. W 1840 roku wstąpił do zakonu redemptorystów; w roku 1844 mianowano go przełożonym domu w Pittsburgu, zaś trzy lata później przełożonym całego zakonu w USA. W 1851 roku pracował jako proboszcz w Baltimore. Wszędzie dał się poznać jako doskonały administrator, a zarazem pełen gorliwości duszpasterz. Doceniając jego trud, w 1852 roku papież Pius IX mianował go biskupem Filadelfii. J. podjął się ciężkiej pracy odnowy życia religijnego w diecezji, dbał o świątynie (wystawił katedrę w Baltimore), zorganizował trzy synody, odbywał liczne wizytacje i rekolekcje; z jego inicjatywy wybudowano przytułki dla biednych i kilka szpitali. Zmarł na ulicy Filadelfii na atak serca 5 stycznia 1860 roku, nie mając jeszcze 50 lat. W 1963 roku w czasie drugiej sesji soboru watykańskiego II papież Paweł VI dokonał jego beatyfikacji, zaś w 1977 został umieszczony w katalogu świętych. Wspominany w dies natalis, czyli 5 stycznia.