(ok. 1310-79)
– jego prawdziwe nazwisko brzmiało: Jan Thwing, w hagiografii zapisał się jednak jako J. z Brindlington, a to w związku z miejscowością, w której znajdował się jego klasztor. Zanim J. został zakonnikiem, studiował w Oksfordzie. Potem wstąpił do kanoników regularnych św. Augustyna w Brindlington i tu dwukrotnie pełnił funkcje przeora. Po raz pierwszy przełożonym został w roku 1359. Martyrologium podkreśla, że u grobu J. dokonało się wiele cudów. Kanonizował go w 1403 roku Bonifacy IX. Wspominany 11 października.