(ok. 270-305)
– urodził się w Antiochii Syryjskiej; pochodził ze znakomitej rzymskiej rodziny patrycjuszowskiej. Mając osiemnaście lat ożenił się, spełniając wolę rodziców; jego żoną została dziewczyna imieniem Bazylissa. Oboje jednak po ślubie przysiegli, iż będą żyć w czystości. Źródła podają, że J. był założycielem klasztoru męskiego, a jego żona – żeńskiego. Bazylissa nie była wszakże świadkiem męczeńskiej śmierci J. w czasie prześladowania chrześcijan wznieconego przez cesarza Dioklecjana – zmarła ok. 300 roku. J. został aresztowany i skazany za udzielanie schronienia kapłanom. Martyrologia twierdzą, że w czasie pobytu w więzieniu pozyskał dla Chrystusa dwudziestu rzymskich żołnierzy, którzy go pilnowali. Wszyscy zostali ścięci. Relikwie obojga: J. i św. Bazylissy są przechowywane w katedrze w Chieri (Piemont), po przeniesieniu ich z Syrii w czasie najazdu Arabów. W katedrze tej znajduje się także srebrna figura świętego, przedstawiająca go – mylnie – jako rzymskiego legionistę z mieczem i palmą męczeńskiego zwycięstwa. Wspomnienie – 9 stycznia.