(ok. 600-661)
– był biskupem Paryża w latach 650-661 i jako gospodarz tej diecezji słynął z wielkiej dbałości o potrzeby biednych i poniżanych. Kiedy na miasto spadła wielka klęska głodu, biskup sprzedał wszystko, co posiadał, by kupić jedzenie dla biedaków; nie wystarczyło to jednak, by zaspokoić wszystkie potrzeby. Bez wahania biskup sprzedał wówczas nawet niektóre meble kościelne i naczynia liturgiczne. Chcąc dać biednym schronienie, podjął się budowy prawdziwego szpitala miejskiego; przybytek ten, pod wezwaniem św. Krzysztofa, zwano powszechnie HôtelDieu. Aby umocnić życie religijne w swej diecezji, L. sprowadził do niej benedyktynów i stworzył warunki do powstania pierwszego ich opactwa pod wezwaniem św. Dionizego. W 653 roku wraz z 23 innymi biskupami podpisał kartę fundacyjną, zatwierdzoną następnie przez króla Chlodwiga. L. zmarł w 661 roku; wspominany 10 czerwca.