(ok. 320-360)
– nie wiemy, kim był z zawodu, zaś datę jego urodzin i śmierci badacze jedynie rekonstruują na podstawie świadectw zawartych w pismach z czasów wczesnego chrześcijaństwa. M. występuje w nich jako towarzysz dwóch innych wyznawców chrześcijaństwa z czasów Juliana Apostaty (361-363): Teodula i Tacjana. Kiedy we Frygii ponownie otwarto świątynię rzymską, zakradli się oni w trójkę do niej nocą i zniszczyli posągi bóstw. Ponieśli za to śmierć na rozpalonym ruszcie. Ginąc, ponoć – wzorem św. ➞ Wawrzyńca – zachęcali katów, by przypalali ich z drugiego boku. Martyrologium rzymskie wyznacza dzień ich pamiątki na 12 września, ale na Wschodzie wspominani są także 19 lipca.