(ok 390-między 455 a 462)
– urodził się w Prowansji (Decomacum, dzisiejsze Châteauredon); jako młody chłopiec rozpoczął życie mnisze w klasztorze w Lerins, a nad jego duchowym rozwojem czuwał sam opat – założyciel leryńskich eremów: św. ➞ Honorat; kiedy Honorata powołano na stolicę biskupią w Arles (426), M. uczyniono następcą świątobliwego opata. Spełniał tę godność do 433 roku, odmawiając już w 427 roku objęcia diecezji w Fréjus. Zgodził się jednak przyjąć urząd biskupi w Riez, stając się bardzo sprawnym administratorem diecezji. Był uczestnikiem kilku synodów: w Riez (437), Orange (441), Vaison (442) i Arles (455); sygnował też list biskupów galijskich do papieża Leona I Wielkiego, zawierający oddanie się kleru Galii pod opiekę Rzymu przed zagrożeniem ze strony najazdów barbarzyńskich. Zmarł 27 listopada i w tym dniu przypada jego pamiątka. Czczony jest głównie w południowej Francji, w diecezji Arles i okolicach.