(?-584)
– był synem rzymskiego patrycjusza o imieniu Equitius; stosunkowo wcześnie został mnichem i związał się z grupą uczniów św. ➞ Benedykta, pomagając swemu mistrzowi w Subiaco. Św. ➞ Grzegorz I Wielki pisze o nim jako o wzorze cnót religijnych, szczególnie zaś posłuszeństwa. Zachowany żywot św. M. powiada, że w 543 roku przybył do Francji, gdzie założył opactwo w Glanfeuil (St. Maur) i został jego zwierzchnikiem. Świadectwo to, sporządzone przez towarzysza M., mnicha z Monte Cassino o imieniu Faust, bywa jednak poważnie kwestionowane. Wizerunki przedstawiają M. jako opata, z krzyżem lub księgą w dłoni, względnie z wagą i miarką do odmierzania racji żywnościowych i napojów. Jest patronem węglarzy, kowali miedzi, a w Belgii także szewców. Oręduje w przypadkach podagry i przeciw gwałtownemu siwieniu włosów. Dzień wspomnienia św. M. przypada 15 stycznia.