(I w.)
– wspomina o nim św. ➞ Paweł w Liście do Filemona i potem w Liście do Kolosan (Kol 4,7); był Frygijczykiem – jak adresaci obu Listów. Początkowo służył jako niewolnik u Filemona, zamożnego Kolosanina, którego prawdopodobnie apostoł nawrócił w czasie działalności w Efezie (Dz 19,10). O. ograbił swego chlebodawcę i zbiegł do Rzymu. W Rzymie O. zetknął się ze św. Pawłem, który przebywał w areszcie domowym (61-63); apostoł nawrócił O. i ochrzcił go, a następnie, korzystając z uprawnień, jakie dawało mu rzymskie obywatelstwo – uprosił władze, by pozwoliły niewolnikowi wrócić do swego pana i błagać o przebaczenie. Wyposażył O. w prywatny list do Filemona, polecając dawnego złoczyńcę – dziś chrześcijanina – jego miłosierdziu: „Jeśli więc poczuwasz się do łączności ze mną, przyjmij go jak mnie! Jeśli zaś wyrządził ci jaką szkodę lub winien cokolwiek, policz to na mój rachunek! Ja, Paweł, piszę to moją ręką, ja uiszczę odszkodowanie – by już nie mówić o tym, że ty w większym stopniu winien mi jesteś samego siebie” (Flm 17-18). O. otrzymał przebaczenie. Potem wrócił do Pawła i wiernie mu służył, był m.in. wysłany do Kolosan z listem apostolskim. Wspomnienie O. przypada 16 lutego.