(II w.?)
– niezbyt udokumentowane przekazy, zachowane do naszych czasów powiadają, że chodzi w jego kulcie o kapłana, który należał do najwcześniejszej wspólnoty chrześcijańskiej w Rzymie i poniósł tam śmierć męczeńską. Niektórzy jego imię wiążą z utworem Hermasa Poimén (Pasterz) – cyklem składającym się z pięciu „widzeń”, które w swej warstwie alegorycznej tłumaczą podstawowe prawdy wiary chrześcijańskiej. W średniowieczu związano opowieści o nim z dziejami św. ➞ Bibiany; miał być nauczycielem cesarza Juliana Apostaty, który potem skazał swego mistrza na banicję. Kiedy P. z niej wrócił, cesarz zobaczył go przypadkowo i ucieszył się; wtedy P. odrzekł, iż dziękuje Bogu, że odebrał mu wzrok, bowiem nie musi oglądać zhańbionego ucznia. Za harde słowa cesarz kazał utopić P. w Tybrze. Jest to jednak kontaminacja postaci P. z postacią biskupa Chalcedonu, Marysa, o którym opowiadają Historie kościelne Sokratesa i Sozomena. Wspomnienie – 2 grudnia.