papież (? – po 235)
– wymieniany jest w martyrologiach wspólnie ze św. ➞ Hipolitem. Stolicę Piotrową objął 21 lipca 230 roku (to pierwszy papież, którego pontyfikat jest oznaczony dokładnymi datami dziennymi). Przewodniczył synodowi, który potwierdził decyzję Demetriusza z Aleksandrii, dotyczącą potępienia Orygenesa. P. był zwolennikiem papieża św. ➞ Kaliksta I i tym samym włączył się w schizmatyckie spory, w których po stronie przeciwnej znalazł się św. Hipolit, wybrany antypapieżem. Spory te przerwał radykalnie cesarz Maksymin Trak, który wykorzystując wzburzenie przeciw chrześcijanom po zamordowaniu cesarza Sewerusa Aleksandra, obu antagonistów zesłał na Sardynię ad mettalia – czyli do tamtejszych kopalń. Na zesłaniu, wśród udręk i poniżeń, nastąpiło pojednanie P. i Hipolita. 28 października 235 roku P. zrezygnował z biskupstwa rzymskiego, aby nie komplikować sytuacji i przerwać schizmę. Według Depositio Martyrum papież zmarł 13 sierpnia. Papież Fabian sprowadził szczątki P. i Hipolita do Rzymu; pierwszego z nich pochowano na cmentarzu Kaliksta (w 1909 roku odkryto tam napis nagrobny z jego imieniem). W dawnym Martyrologium rzymskim wspomnienie P. przypadało 19 listopada; po 1969 wspomina się go, razem ze św. Hipolitem, 13 sierpnia.