(koniec V w.-ok. 560)
– urodził się w Emessie (dzisiejsze Homs) w Syrii, prawdopodobnie w rodzinie żydowskiej. Chrzest przyjął będąc młodzieńcem. Wstąpiwszy do stanu duchownego, został w Bejrucie (Liban) diakonem przy kościele Zmartwychwstania Pańskiego. Za panowania cesarza Anastazego I (491-518) przeniósł się do Konstantynopola i osiadł przy kościele Najświętszej Maryi Panny. Tu w pełni rozwinął swój talent poetycki. Legenda mówi, że właśnie tam Maryja objawiła mu się i poleciła spożyć zwój pisma, przez co stał się doskonałym poetą. Święty R. napisał ponad 1000 kontakionów, tj. przeznaczonych na różne święta hymnów religijnych o dużej liczbie metrycznie jednolitych zwrotek. Do naszych czasów zachowało się ich zaledwie 85, z czego 60 bezspornie przypisuje się R. Przyznano mu zaszczytny przydomek „Melodes”, czyli Hymnografa. Swe wierszowane kazania święty budował na podstawie homilii Ojców Kościoła: ➞ Efrema, ➞ Bazylego z Cezarei, ➞ Jana Chryzostoma. Przypisuje się mu najpiękniejszy utwór poetycki w religijnej literaturze greckiej: Akathistos, poświęcony Matce Bożej. Zmarł w Konstantynopolu. Synaksaria greckie wyznaczają jego wspomnienie na 1 października.