także Romaryk (ok. 600-653)
– wywodził się z królewskiego rodu Merowingów, przebywał na dworze króla Franków, Chlotara II. Wiarę chrześcijańską przyjął pod wpływem św. ➞ Amata, po czym uwolnił licznych poddanych i wstąpił do klasztoru w Luxeuil. Wzorem dla jego rozwoju duchowego był św. ➞ Kolumban. Kiedy około 620 roku otrzymał od króla posiadłość Villa Habendum, założył tam wraz z Amatem nowy klasztor – tzw. podwójny, bowiem niedaleko domu męskiego założono również dom dla zakonnic. Położone wysoko w Wogezach opactwo nazwano po latach Remiremont (Romarici mons = Wzgórze Romaryka). R. był tam po Amacie drugim opatem. Przed śmiercią zdążył jeszcze oddać znaczne usługi synowi Chlotara II, królowi Dagobertowi I, który na krótko wzmocnił władzę królewską i zjednoczył państwo Franków. Zmarł 8 grudnia, ale wspominany jest przez Kościół 10 grudnia. Papież Leon IX w roku 1051 nakazał przenieść szczątki świętego w bardziej zaszczytne miejsce, dokonując w ten sposób obrzędu, który wtedy spełniał tę samą rolę, co późniejsza kanonizacja.