(II w.)
– mieszkała w Rzymie. Jej mąż, Walentyn, był szanowanym patrycjuszem. Spotkanie ze św. Serafią, dziewicą i męczennicą, zaowocowało przyjęciem przez S. wiary chrześcijańskiej. Za nią poniosła śmierć męczeńską w czasie prześladowań wznieconych przez cesarza Hadriana (117-138). Relikwie jej czaszki przechowywane są w katedrze w Poznaniu. Wspominana 29 września.