(IV w.)
– należał do sławniejszych pustelników swego okresu. Niewiele jednak wiadomo na temat tej postaci: dane biograficzne nie są pewne i przyjmowane z ostrożnością, nawet w odniesieniu do chronologii. Przydomek zawdzięcza szacie (rodzaj szczelnego zawoju), w której spał w swej pustelni. Słynął z pobożności i surowych praktyk pokutnych, opisywanych przez Palladiusza w Historii Luzjackiej. Niektórzy podają, że S. podróżował do Rzymu i tam zmarł. Mylono S. z innymi postaciami o tym samym imieniu (np. z S. z Thmuis). Wspomnienie S. obchodzone jest 21 maja, zgodnie z tradycją grecką.