(?-591)
– to pierwszy z dwóch biskupów francuskiego miasta Bourges noszących to samo imię. Drugi żył w pierwszej połowie VII wieku. Dane o pierwszym S. są skąpe. Martyrologium Hieronimiańskie informuje o nim w dniu 29 stycznia. Żywot św. S. spisał także św. ➞ Grzegorz z Tours ok. 650 roku. Według źródeł pochodził on z zamożnej rodziny z Akwitanii, a widząc rozmiary otaczającej go nędzy majątek rozdał ubogim. Część dóbr przeznaczył także na wsparcie dla świątyń i domów zakonnych. Przez jakiś czas był urzędnikiem na dworze króla Galii Gontrana. Na stolicy biskupiej, którą objął, jak twierdzą niektórzy, dzięki poparciu króla, zasiadał w latach 584-591. Biografowie określają go jako gorliwego duszpasterza i dobrego administratora. Zwracał uwagę na wykształcenie i postawy moralne duchowieństwa. Ok. roku 585 biskup S. przewodniczył obradom synodu w Owernii, podczas którego rozstrzygano spór pomiędzy biskupami z Cahors i Rodez. Uważa się, że S. dzięki swej szlachetnej postawie niejednokrotnie rozstrzygał zatargi między biskupami a przedstawicielami władzy świeckiej. W 585 roku S. spotkać można było także na synodzie w Maçon. Postać biskupa Bourges mieszano niekiedy z S. Sewerem (IV/V w.), autorem pism apologetycznych poświęconych św. Marcinowi oraz Kroniki.