także Tatiana, Tania (III w.)
– była Rzymianką i jak podaje Martyrologium rzymskie za starożytną Passio, śmierć poniosła w okresie panowania cesarza Aleksandra Sewera (222-235). Dokument opisuje ostatnie chwile świętej: Szarpano jej ciało żelaznymi pazurami i ostrymi grzebieniami, a potem rzucono ją dzikim zwierzętom. Kiedy jednak nie doznała szkody, ścięta mieczem odeszła do nieba. Zapis ten znajdujemy pod 12 stycznia. Podobieństwo wzmianki do opisów śmierci świętych Martyny i Pryski rodzi czasem przypuszczenia, że chodzi o jedną i tę samą postać.