(III/IV w.)
– męczennica wspominana wraz z Dydymusem. Posiadamy opis męczeństwa tych postaci, ale jest on uważany przez krytykę za legendarny, choć historyczność samych postaci potwierdza m.in. św. ➞ Ambroży, określając miejsce ich męczeństwa jako Aleksandrię, istniejące jednak świadectwa mówią, że dokonało się ono w Antiochii. T. miała pochodzić z zamożnego rodu. Złożyła ślub czystości Bogu, jednak gdy rozpoczęły się prześladowania dioklecjańskie, zamknięto ją w domu publicznym. Na ratunek pośpieszył jej młody żołnierz, chrześcijanin o imieniu Dydymus. Dał jej swój wojskowy ubiór, tak że w przebraniu mogła uciec. Dydymus, aresztowany i przesłuchiwany na torturach, zginął jako męczennik. Potem ujęto T., która również poniosła śmierć męczeńską. Wspomnienie obojga Martyrologium umieszcza w dniu 27 maja.