(1848-97)
– urodziła się 9 czerwca w miejscowości Aytona w okręgu Lerida (Hiszpania). W szkole średniej w Bradze uzyskała dyplom nauczycielki. Wstępowała do różnych zgromadzeń zakonnych, szukając dla siebie miejsca, w którym mogłaby się poświęcić Bogu. Jakiś czas przebywała w założonym przez jej wuja Stowarzyszeniu Pań Nauczycielek III Zakonu Karmelitańskiego, opuściła je jednak, dążąc do życia doskonalszego. Wstąpiła do klarysek, potem wróciła do Stowarzyszenia jako jego przełożona. Ostatecznie jednak znalazła swoje miejsce w zgromadzeniu Małych Sióstr Opuszczonych Ubogich, zajmującego się opieką nad kalekami i starcami. Założył je ks. Saturnin Lopez Novoa. T. w roku 1872 została przełożoną tej wspólnoty, zatwierdzonej ostatecznie przez Stolicę Świętą w 1883 roku. Zasługą T. jest doprowadzenie do szybkiego rozwoju zgromadzenia i utworzenie szeregu jego nowych placówek (m.in. w roku 1885 zakonnice rozpoczęły pracę w Ameryce, w Santiago na Kubie). Sama T. podkreślała, że największą radością było dla niej to, że zapotrzebowanie na działalność zakonu okazało się większe niż możliwości organizacyjne. 26 września 1897 roku, gdy T. umierała, jej zgromadzenie liczyło blisko półtora tysiąca członkiń. Obecnie w 15 krajach pracuje ponad 4 tysiące zakonnic. Relikwie T. spoczęły w Walencji. T. została beatyfikowana w roku 1958, a kanonizowana przez Pawła VI w 1975 roku. Dniem wspomnienia jest 26 września.