(między 1178 a 1184-1234)
– urodził się w okolicach opactwa St. Alban w Anglii, jego rodzicami byli Oliver Pinchon i Jane Fortin. Acta Sanctorum opowiadają wprawdzie o jego cnotach i cudach, jakie uczynił, jednak nie podają bliższych szczegółów biograficznych. Wiemy, że w 1220 roku został biskupem St.-Brieuc w Bretanii i zasłynął zarówno z wielkiej dobroci wobec biedaków, jak też z żarliwej obrony praw duchowieństwa. Właśnie z tego drugiego powodu musiał opuścić swą diecezję i udać się na wygnanie. Przebywał jakiś czas w Poitiers, pomagając miejscowemu biskupowi w jego obowiązkach; na swoją stolicę powrócił w 1230 roku. Rozpoczął budowę katedry, ale zmarł, zanim dzieła dokończono. Kanonizował go papież Innocenty IV w 1247 roku. W czasie rewolucji francuskiej relikwie zniszczono. Pamiątka 29 lipca.