nauka o rozmieszczeniu zwierząt na Ziemi; bada przyczyny określające zasięgi poszczególnych gat., sposoby i tempo rozprzestrzeniania się, wpływ warunków zewn. na występowanie zwierząt; z. genetyczna (historyczna) określa przyczyny rozmieszczenia na podstawie świadectw kopalnych i związków genetycznych pomiędzy gat.; z. ekologiczna zajmuje się wpływem środowiska naturalnego na wielkość areału (zasięgu) zajmowanego przez dany gat.; paleozoogeografia próbuje ustalić rozmieszczenie zwierząt we wcześniejszych epokach geol.; z. stosowana obejmuje badania nad wpływem człowieka na występowanie zwierząt; poszczególne gat. zajmują określony areał w odpowiednich dla siebie biotopach (niektóre gat. kosmopolityczne, m.in. myszy i szczury, zamieszkują wszystkie kontynenty, łącznie z Antarktydą - na stacjach badawczych), co posłużyło zoogeografom do podziału Ziemi na szereg królestw, krain i dzielnic o charakterystycznej faunie; wg jednej (istnieje ich ok. 50) z powszechniej przyjętych teorii ląd stały dzieli się na 4 królestwa: Notogea, czyli Australia i Oceania (z charakterystycznymi tylko dla niej stekowcami, dingo, rajskim ptakiem i 6 endemicznymi rodzinami torbaczy; z powodu wcześniejszego oddzielenia się Australii od innych kontynentów brak tu szeregu gat. występujących w innych królestwach); Neogea obejmująca Amerykę Płd. i Środk. (m.in. kolibry, kondory, mrówkojady, tapiry, lamy, małpy szerokonose); Paleogea -Afryka (oprócz wybrzeży M. Śródziemnego) i Azja na płd. od Himalajów - dzieląca się na Krainę Etiopską (m.in. hipopotamy, zebry, żyrafy, pantery, goryle, pawiany, lwy), Malgaską (Madagaskar z endemicznymi lemurami i palczakami) i Orientalną (płd. Azja z wieloma gat. afrykańskimi i palearktycznymi oraz endemicznymi rodzinami latawców, wiewióreczników, wyraków, pandą, kobrą indyjską, orangutanem); Arktogea dzieląca się na Nearktykę, czyli Amerykę Płn. i Palearktykę czyli , Azję na północ od Himalajów i płn. Afrykę (z charakterystycznymi skoczkowatymi, widłorogimi, kretami, bobrami, jesiotrami, traszkami); Polska leży w Europejsko-Zachodnio-Syberyjskiej prowincji Palearktyki; pierwsze naukowe badania nad rozmieszczeniem zwierząt podjął E.A. Zimmermann pod koniec XVIII w., później K. Darwin (teorię ewolucji oparł na szeregu danych z.), P.L. Sclater (ustalił podział na krainy z.), A.R. Wallace (wykorzystał w z. dane paleontologiczne), R. Lyddeker (dokonał podziału królestw na krainy), F. Dahl, K.A. Möbius (wprowadził pojęcie biocenozy), E. Wilson; w Polsce badania z. rozpoczęły się po I woj. świat., m.in. J. Domaniewski Zarys geografii zwierząt.
- zoogeografia, biogeografia.
- biogeografia, nauka zpogranicza geografii...
- biogeografia, nauka zajmująca się...