robotnicy
termin na określenie różnych kategorii pracowników najemnych, gł. fizycznych; pojawiła się u źródeł kapitalizmu i industrializacji, tworzyli ją robotnicy przemysłowi, rolni, leśni, zakładów rzemieślniczych nie posiadający na własność narzędzi pracy wywodzący się gł. z warstwy chłopskiej; w Polsce zaczęła się kształtować w końcu XVIII w.; sytuacja życiowa k.r. (początkowo dramatycznie zła) stała się przedmiotem rozważań nauk społ. od połowy XIX w.; z tezy o upośledzeniu społ. k.r. K. Marks i F. Engels wywiedli krytykę kapitalizmu i prognozę jego upadku, przypisując robotnikom rolę sprawczą w procesie przechodzenia ludzkości do epoki społeczeństwa bezklasowego; wraz z rozwojem ustroju kapitalistycznego sytuacja ekon. k.r. poprawiała się, a jej rola w systemie społ. malała, stąd od połowy XX w. nauki społ. mniejszą uwagę poświęcają rzekomej misji dziejowej k.r. (choć w krajach socjalistycznych wciąż uznawana była za gł. siłę przemian społ.); obecnie przewiduje się dalszy spadek liczebności (a co za tym idzie - znaczenia społ.) k.r. w wyniku automatyzacji produkcji i przechodzenia coraz większej ilości pracowników do sfery usług.
ROBOTNICY, DYKTATURA PROLETARIATU, SOCJALIZM
- POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA, partia utworzona XII...
- marksizm-leninizm, system poglądów filozof.,...
- SOCJALDEMOKRACJA, 1 . ogólna nazwa socjaldemokratycznych...