Oskar (1904-65)
ekonomista, uczeń A. Krzyżanowskiego; działacz gosp., od 1928 w PPS; prof. uniw. w Chicago, Szkoły Gł. Planowania i Statystyki (obecnej SGH) w Warszawie, (1952-55 rektor), prof. Uniw. Warszawskiego, czł. PAN, doktor h.c. uniw. w Dijon i UJ, od 1949 czł. KC PZPR, od 1957 z-ca przew. Rady Państwa, 1957-62 przew. Rady Ekonomicznej przy Radzie Ministrów, 1957-59 przew. Ekonomicznej Komisji ONZ ds. Europy, 1955-56 doradca gosp. rządu Indii, 1959 - Cejlonu, Egiptu i Iraku. Zainteresowania naukowe L. obejmowały zagadnienia z zakresu: ekonomii, socjologii, statystyki, ekonometrii, cybernetyki. Światowy rozgłos przyniosła mu rozprawa polemiczna, w której zakwestionował tezę ekonomisty austr., L. von Misesa, o niemożności zbudowania racjonalnego systemu gospodarki socjalistycznej (ze względu na brak prawdziwego rynku, tzn. cen środków produkcji). Pozostawił ponad 150 prac; wiele z nich zostało przetłumaczonych lub napisanych w językach obcych, gł. prace to: Ekonomia polityczna, Wstęp do ekonometrii, Teoria statystyki, Teoria reprodukcji i akumulacji, Wstęp do cybernetyki ekonomicznej.
PRAWDOPODOBIEŃSTWA RACHUNEK, POLSKA. NAUKA. PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ, SOCJALDEMOKRACJA