Reklama

HANNIBAL

(247-183 lub 182 p.n.e.)

Reklama

kartagiński wódz i mąż stanu, jeden z największych wodzów starożytności, syn Hamilkara Barkasa; 221 wódz wojsk kartagińskich w Hiszpanii; zdobył sprzymierzone z Rzymem miasto Sagunt, co spowodowało wybuch II woj. punickiej; uważał, że pokonać Rzym można tylko wkraczając na teren Italii; licząc na poparcie ludów podbitych przez Rzymian, przeprowadził swą armię z Hiszpanii do Italii przez Alpy, tracąc przy okazji znaczną liczbę żołnierzy i słoni bojowych; 218 odniósł na terenie Włoch wiele zwycięstw (Trebia, Jez. Trazymeńskie, Kanny); nie otrzymał jednak spodziewanej pomocy ani z Kartaginy, ani od Filipa V Macedońskiego, ani od zbuntowanych przeciw Rzymowi Italików i Syraków; w tej sytuacji zdecydował się na odwrót; pokonany po drodze przez Scypiona Starszego pod Zamą; jako sufeta Kartaginy przyjął trudne warunki pokoju; ograniczył władzę oligarchów w Radzie Stu i doprowadził Kartaginę do rozkwitu gospodarczego; zadenuncjowany przed Rzymem o spiskowanie z królem syryjskim Antiochem III Wielkim schronił się 195 na jego dworze w Efezie; podczas jego wojny z Rzymem dowodził flotą syryjską, doznając klęski pod Rodos; kolejno przebywał na Krecie, później w Bitynii, gdzie wobec niebezpieczeństwa wydania go przez króla Prusjasza Rzymowi popełnił samobójstwo; udoskonalił taktykę wojenną, wprowadzając manewr ataku oskrzydlającego, zmierzającego do okrążenia armii nieprzyjaciela; wzorowali się na nim m.in. K. Clausewitz, A. Schlieffen.

Powiązane hasła:

TARENT, CAPUA, MACEDOŃSKIE WOJNY, FABIUSZ KUNKTATOR, HAMILCAR, MARCELLUS, RZYM STAROŻYTNY, NEPOS, SAGUNTO, APULIA

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama