Saladyn (1138-93)
od 1171 sułtan Egiptu, zał. dyn. Ajjubidów; pochodził z kurdyjskiej rodziny wojskowych w Iraku; do Egiptu przybył z wujem Szirkuhem, wezwanym na pomoc przez Kalifa Fatymidów; po wuju objął stanowisko wezyra, obalił ostatniego Fatymidę i przejął władzę, uznając formalnie zwierzchność kalifa Abbasydów w Bagdadzie; przywrócił islam sunnicki zamiast szyickiego; zdobył Al-Hidżaz (z Mekką i Medyną) oraz Syrię; od 1175 sułtan Egiptu, Al-Hidżazu, Syrii, Jemenu, Nubii i Palestyny; z sukcesami walczył przeciw krzyżowcom: 1187 zdobył Jerozolimę (bitwa pod Hattin), ok. 1189 prawie ich wyparł z Ziemi Świętej (co było przyczyną III krucjaty), 1192 zakończył oblężenie Akki traktatem z krzyżowcami; wspierał naukę, fundował publiczne budowle (szpitale, kanały, tamy); bohater arab. legend i romansów oraz utworów literatury europejskiej.
AKSA, SALADYN, AJJUBIDZZI, EGIPT, ZANKIDZI, LATAKIA