(1794-1850)
generał wojsk polskich, węgierskich i tureckich, teoretyk wojskowości; od 1812 w armii Księstwa Warszawskiego, m.in. przez rok obrońca oblężonego Gdańska (udekorowany Legią Honorową); w wojsku Król. Pol. zajmował się m.in. ulepszaniem rac bojowych, był też wykładowcą szkoły oficerskiej; 1822 aresztowany za działalność w Wolnomularstwie Narodowym; skazany na wydalenie z armii, ułaskawiony; świetny artylerzysta, odznaczył się w powstaniu listopadowym w bitwach pod Iganiami, Ostrołęką i w obronie Warszawy (awans do rangi generała brygady); VIII 1831 mianowany na wodza naczelnego powstania, nominacji nie przyjął; na emigracji; próbował utworzyć polską formację wojskową w Belgii i Portugalii; podczas Wiosny Ludów kieruje obroną rewolucyjnego Wiednia (1848), a następnie stoi na czele węgierskich wojsk powstańczych w Siedmiogrodzie; potem w armii tur. jako Murat Pasza (po przejściu na islam); 1850 obronił Aleppo w Syrii przed atakiem Beduinów; autor m.in.: Uwag o rakietach zapalających, O machinach parowych oraz O powstaniu narodowym w Polsce.
NOWODWORSKIEGO KOLEGIUM W KRAKOWIE, ILIŃSKI, ILLYÉS, TÎRGU MUREŞ, WĘGIERSKA REWOLUCJA 1848-49, POWSTANIE LISTOPADOWE, ARTYLERIA, WIOSNA LUDÓW, PETÖFI
- ZACHARIASZ, Pochodzenia hebrajskiego,...
- JÓZEF, Pochodzenia hebrajskiego,...