ozdoba głowy w formie opaski z tkaniny lub szlachetnego metalu, wysadzanej drogocennymi kamieniami, perłami, gemmami; oznaka władzy królewskiej, cesarskiej lub kapłańskiej. W staroż. Grecji biała wstęga, którą wieńczono zwycięzców olimpijskich. D. jako symbole władzy używane były w starożytności, gł. na Wschodzie (Babilonia, Persja) i w Grecji, rzadko w Rzymie; przetrwały w Cesarstwie Bizantyjskim i stały się prototypem korony. W Polsce d. używali Piastowie w okresie rozbicia dzielnicowego. We Francji w stylu empire stały się modnym dodatkiem stroju kobiecego.
ŻELAZNA KORONA, ZŁOTNICTWO, BIŻUTERIA