typ świątyni buddyjskiej występujący w Japonii od VI w.; na terenie ogrodzonym murem znajduje się 8 obiektów sakralnych: zewnętrzna brama zw. sammonō, hala gł. (zw. hondō lub kondō) - budynek o 3 nawach oddzielonych kolumnami, w środkowej najwyższej nawie znajduje się ołtarz z posągiem Buddy, hala nauk, wieża bębna, kaplica Buddy Siakja, skład świętych ksiąg, wieża dzwonu, oraz pagoda - wielokondygnacyjna wieża z ozdobnymi daszkami i balustradami, zwieńczona masztem z metalowymi kręgami, w pomieszczeniu na parterze przechowywane są przedmioty kultu; w zespole t. znajdują się też budynki mieszkalne i gospodarcze; wszystkie budowle są drewniane, o barwnych polichromowanych ścianach, kryte szarą, glazurowaną dachówką; wewnątrz ściany też są malowane; najsłynniejsze t. zachowały się w Narze (Kōgeni, Hōryūji, Tōdaiji, Yakushiji - VI-VII w.), w Kioto (Rokkakudō) i Osace (Shitennōji).
- TERA-, T
- tere-fere, ndm , dał się nabrać...
- Bandrowski Jerzy, pseud. Tersytes, Ters, Vorax, (1883-1940)