najstarszą formą l.l. są liryczne pieśni lud. (dainy); pierwsze zabytki pisane (w j. starocerkiewnosłowiańskim, łac., pol. i ruskim) pochodzą z XIV w., a pierwsza drukowana książka w j. litewskim (katechizm M. Mažvydasa) z 1547. W XVI-XVIII w. piśmiennictwo rel. związane z reformacją. Początki lit. pięknej - 2. poł. XVIII w. (poemat Rok K. Donelaitisa), od pocz. XIX w. nurt oświeceniowy (D. Poška, S. Stanevičius), A. Baranauskas był prekursorem romantyzmu w l. l., rozwijającego się w 2. poł. XIX w. (J. Maironis) równolegle z realizmem (V. Kudirka, J. Žemaité); po carskim zakazie druku w j. litewskim (1864) pojawiły się nielegalne pisma (m.in. "Varpas", 1889-1905). W 1. poł. XX w. realizm kontynuowali: V. Kreve-Mickevičius, A. Vienuolis; pojawiły siź wpływy: symbolizmu (J. Baltrušaitis, F. Kirša, V. Mykolaitis-Putinas, B. Sruoga), psychologizmu (J. Biliūnas, Šatrijos Ragana), futuryzmu (K. Binkis). W okresie międzywojennym najistotniejsze dokonania: w prozie - K. Boruta, P. Cvirka (początki realizmu socjalistycznego), Mykolaitis-Putinas; w poezji - J. Aistis, B. Brazdžionis, V. Mačernis, S. Neris (poetka związana z pismem "Trecias frontas"), w dramacie - P. Vydūnas. Po II woj. świat. dominował realizm socjalistyczny, a spora grupa pisarzy wyemigrowała, m.in. Aistis, K. Bradunas, Brazd˛ionis, M. Katiliškis, A. Mackus, H. Nagys, A. Nyka-Niliūnas, H. Radauskas, A. Škéma, w póĽniejszym okresie I. Meras, T. Venclova. W 2. poł. lat 60. zwrot ku tradycjom narodowym, problematyce etycznej i psych. przyniósł wiele wartościowych dokonań prozatorskich (J. Aputis, V. Bubnys, G. Kanowicz, J. Mikelinskas, M. Sluckis) i poetyckich (V. Blože, S. Geda, J. Marcinkevičius, P. Širvys); w dramacie wyróżniali się J. Grušas, T. Saja.
- BIAŁORUSKA LITERATURA, wywodzi się z lit. staroruskiej,...
- BIRŻE, Birżai
- BRETKUNAS Jonas, (1532-1602)