Heinrich, zw. Sagittarius (1585-1672)
kompozytor niem.; od wczesnej młodości związany jako śpiewak z dworem grafów heskich w Kassel; dzięki ich poparciu odbył studia muzyczne w Wenecji (u G. Gabrielego); od 1617 kapelmistrz na dworze książęcym w Dreźnie; odbywał liczne podróże po Niemczech, przebywał także w Danii, uchodząc przed niedostatkiem, wywołanym wojną trzydziestoletnią; pod koniec życia mieszkał w Weissenfels; tworzył dzieła oparte na zasadach techniki polichóralnej i koncertującej techniki instrumentalnej, co każe w nim widzieć przedstawiciela wczesnego baroku, rozwijał także protestancką monodię w dziedzinie muzyki religijnej; stworzył w ten sposób stylistykę, którą w mistrzowski sposób rozwinęli J.S. Bach i F. Händel; oratoria, pasje, madrygały w stylu weneckim; "koncerty" wokalne z towarzyszeniem organów, psalmy (wokalno-instrumentalne), pieśni religijne, motety.
MOTET, SAGITTARIUS, DUŃSKA MUZYKA, PASJA
- SCHÜTZ, Alfred (1899-1959)
- FENOMENOLOGIA SPOŁECZNA, kierunek współczesnej...
- BAROKU MUZYKA, określenie stosowane...