śpiew przeznaczony dla jednego śpiewaka; przeważnie śpiew solowy z towarzyszeniem instrumentu (średniowieczne ballady, rondeau, virelais, madrygały i ballaty); na pocz. XVII w. powstała tzw. m. akompaniowana z basso continuo, stosowana m.in. w operze, kantacie i oratorium.
CAMERATA FLORENCKA, MONTEVERDI, SCHÜTZ, NEUMY, NOTRE DAME SZKOŁA, PSAŁTERZ, ARMEŃSKA MUZYKA, ŚPIEW, CACCINI Giulio
- monolog, (gr. monólogos = mówiący...
- BAROKU MUZYKA, określenie stosowane...
- RYTMIKA, (muz. 1)