Stanisław (1921-2006)
prozaik, eseista, najwybitniejszy w literaturze pol. przedstawiciel fantastyki naukowej; studiował medycynę we Lwowie i na UJ (1940); twórca prozy fantastyczno-naukowej poszerzonej o problemy społ. i biol. konsekwencji postępu naukowo-cywilizacyjnego; powieści: Astronauci (1951), Obłok Magellana, Eden, Solaris (zekranizowana w ZSRR przez A. Tarkowskiego), Powrót z gwiazd, Pamiętnik znaleziony w wannie, Niezwyciężony, Głos Pana, Kongres futurologiczny, Maska, Wizja lokalna, Pokój na ziemi, Fiasko; autor cyklu żartobliwie-groteskowych, stylizowanych na opowiastkę filozoficzną opowiadań: Dzienniki gwiazdowe, Księga robotów, Bajki robotów, Cyberiada, Opowieści o pilocie Pirxie oraz fikcyjnych pastiszów i parodii: Doskonała próżnia i Wielkość urojona. L. uprawia także prozę dyskursywną, gdzie podejmuje próby syntez kulturowych i teoretycznolit.: Wejście na orbitę, Summa technologiae, Filozofia przypadku. Literatura w świetle empirii, Fantastyka i futurologia, Rozprawy i szkice. Ogłosił również cykl powieściowy Czas nieutracony, którego cz. 1 Szpital Przemienienia doczekała się ekranizacji (reż. E. Żebrowski); eseistyczną powieść autobiograficzną Wysoki Zamek oraz powieści łączące wątki sensacyjno-kryminalne i sf: Śledztwo i Katar; czł. amer. stowarzyszeń Science Fiction Research Association i Science Fiction Writers of America; laureat wielu nagród lit., m.in. 1976 nagroda państwowa I stopnia, 1985 austriacka nagroda państwowa za zasługi dla lit. europejskiej.
CARROLL Jonathan, POLSKA. LITERATURA. MIĘDZYNARODOWA RECEPCJA LITERATURY POLSKIEJ, POWIASTKA FILOZOFICZNA, STAEMMLER, UTOPIA, SCIENCE FICTION, , POLSKA. LITERATURA. LATA 1955-76,
- Lem Stanisław, (ur. 1921)
- Lem Stanisław, (ur. 1921)
- Lemański Jan, krypt. J. Lem, J. Leman, (1866-1933)