Cyprian Kamil (1821-83)
poeta, dramaturg, rysownik; początkowo związany z Cyganerią W-wską, od 1842 na emigracji (do 1848 we Włoszech i Niemczech, 1852-54 w USA, poza tym w Paryżu), od 1877 w przytułku dla bezdomnych (Dom św. Kazimierza w Paryżu), gdzie zmarł, pochowany w zbiorowej mogile na paryskim cmentarzu w Montmorency; niezrozumiany i niedoceniony za życia, odkryty dopiero 1901 przez Z. Przesmyckiego "Miriama"; jego twórczość jest zarazem kontynuacją romantyzmu (wizja świata, rola przypisywana jednostce twórczej), jak i polemiką z nim (np. poprzez sprzeciw wobec absolutyzacji narodu, czy też przez nasycenie realiami, choćby wprowadzenie wątków miejskich i związanych z rodzącą się cywilizacją przemysłową), także w sferze formy poetyckiej; w jego wizji świata dużą rolę odgrywa wiara chrześc. (pojmowanie historii czy postępu); dramaty: Za kulisami, Pierścień wielkiej damy, Kleopatra, wiersze: Bema pamięci żałobny rapsod (szeroko spopularyzowany w formie śpiewanej przez Cz. Niemena), Do obywatela Johna Brown, Fortepian Szopena, cykl Vade-mecum, traktat poetycki Promethidion, nowele Ad leones, tom Czarne kwiaty; w twórczości plastycznej, na ogół wyrażającej treści symboliczne, uprawiał malarstwo, grafikę (akwaforta Muzyk niepotrzebny, litografia Solo), rzeźbę. 2001 pochowany symbolicznie w Krypcie Wieszczów królewskiej katedry na Wawelu (gdzie złożono urnę z ziemią ze zbiorowej mogiły na podparyskim cmentarzu Montmorency).
PRZESMYCKI, NORWID, POLSKA. LITERATURA. ROMANTYZM, WIELKA EMIGRACJA, WYKA, , WIESZCZ, NOWELA, PARYŻ, SUBOTIN
- NORWID, Ludwik (1818-81)
- Norwid Cyprian, (1821-83)
- Norwid Cyprian Kamil, (1821-83)