Karol (1807-75)
filozof polski; studiował filologię, matematykę i filozofię w Berlinie (słuchał wykładów G.W.F. Hegla), po uzyskaniu tam doktoratu kontynuował studia w Paryżu; na wiadomość o powstaniu listopadowym powrócił do kraju, odznaczył się w bitwach pod Wawrem, Dębem Wielkim i Iganiami (awansowany na oficera artylerii, odznaczony krzyżem Virtuti Militari); po upadku powstania więziony przez rząd pruski 10 miesięcy w Magdeburgu, powrócił do rodzinnego Poznania; 1846 aresztowany, oskarżony o zdradę stanu i skazany na 20 lat więzienia; uwolniony 1848, zostaje czł. Komitetu Nar. w Poznaniu, posłem do sejmu Rzeszy Niem. we Frankfurcie; współorganizator Ligi Polskiej, koordynującej działalność pol. tow. rolniczych i przemysłowych w zaborze pruskim. W swej filozofii krytykował "samowładztwo rozumu", czyli czyste teoretyzowanie, opowiadając się za praktycyzmem i czynną postawą; mogą ją rozwinąć ludy słowiańskie, przede wszystkim Polacy, jej zwieńczeniem będzie stworzenie federacyjnego, bratniego związku narodów, w którym nie będzie nacji lepszych i gorszych; gł. dzieła: O odwadze cywilnej, O miłości ojczyzny, O samowładztwie rozumu, Estetyka czy umnictwo piękne.
LIPSKI, HEGLIZM, POLSKA. NAUKA. PO 1831
- Libelt Karol, (1807-75)
- Libelt Karol, (1807-75)
- ROK ...POD WZGLĘDEM OŚWIATY, PRZEMYSŁU I WYPADKÓW CZASOWYCH, czasopismo wydawane 1843-46...