(1864-1936)
pisarz hiszp., filozof, przywódca tzw. pokolenia 1898 - grupy myślicieli ipisarzy poszukujących dróg odnowy swego kraju. Był anarchicznie nastawiony do każdej władzy państwowej, gdyż, jak sam sformułował, szukał "prawdy wżyciu iżycia wprawdzie". Jako obrońca ipropagator tzw. kastycyzmu, czyli "czystej hiszpańskości", wydał zbiór esejów Wokół rodzinności (1902). Uważał, że filozofia powinna wyrażać niepokój itragizm ludzkiego istnienia, oczym świadczy dzieło Opoczuciu tragiczności życia wśród ludzi iwśród narodów (1913). Sprawy wiary uważał za nie podlegające racjonalnej interpretacji, oczym mówią eseje Moja religia (1910) iAgonia chrystianizmu (1931). Jako powieściopisarz jest autorem realistycznej powieści Ciotka Tula (1921), ale wtym gatunku tworzył, posługując się głównie wykreowanym przez siebie rodzajem "nivola", czyli powieścią przekazującą "rzeczywistość wewnętrzną" bohaterów, np. Pokój wśród wojny (1897), Miłość ipedagogika (1902), Mgła (1914), Abel Snchez. Opowieści onamiętności (1917), Trzy nowele przykładowe... (1921). Oprócz tego wydał zbiór Poezje (1907) oraz dramaty, np. Fedra (1910).
- Unamuno y Jugo Miguel de, (1864-1936)
- MICHAŁ, Pochodzenia hebrajskiego,...