dział biologii, nauka zajmująca się rozwojem zarodkowym organizmów ludzkich i zwierzęcych do momentu narodzin lub wyklucia się z jaja. Początkowo (staroż. i średniow.) e. miała charakter spekulatywny; obserwacje były powierzchowne i b. fragmentaryczne (349 p.n.e. Arystoteles opisał rozwój zarodka kury, ale np. owady uznawał za samorodne). Rozwój e. wiąże się z odkryciem w XVII w. mikroskopu: 1672 R. de Graaf odkrył w jajnikach ssaków pęcherzyki jajowe (tzw. pęcherzyki Graafa), 1677 A. Leeuwenhoek zobaczył . Początek nowoczesnej e. przypada na w. XIX i wiąże się z odkryciem komórki zwierzęcej (1838-39, Th. Schwann M. Schleiden), C.E. von Baer sformułował prawo rozwojowe, a badania listków zarodkowych (m.in. Ch. Pander, A. Kowalewski , R. Remak) doprowadziły do wykrycia przez F. Müllera ogólnych zasad rozwoju, ujętych przez E. Haeckla w prawo rekapitulacji. W XX w., obok e. ogólnej (oogeneza, spermatogeneza), obejmującej wczesny okres rozwoju zarodkowego, i e. szczegółowej, dotyczącej różnicowania się tkanek (histogeneza) i rozwoju narządów (organogeneza), rozwija się e. doświadczalna, zapoczątkowana przez O. i R. Hertwigów (pierwsze sztuczne zapłodnienie) i badaniami W. Roux. Dzisiejsza e. opiera się na zdobyczach immunologii, biochemii, fizyki izotopowej i innych nauk, a wykorzystywana bywa gł. w pracach hodowlanych, a także medycynie.
- embriologia, nauka zajmująca się...
- EMBRIOLOGIA ROŚLIN, dział , nauka wyodrębniona...
- ICHTIOLOGIA, dział zajmujący się...