hajducki, hajdütánc
pochodzący z Węgier taniec, znany w Polsce prawdopodobnie już na przełomie XV i XVI w.; pierwszy jego zapis znajduje się w tabulaturze organowej Jana z Lublina (ok. poł. XVI w.); nazwa h. znana w Polsce od 1612 (Peregrinacja dziadowska); z opisu wynika, że był to skoczny taniec o metrum 2/4 (tak zapisuje go Kolberg) wykonywany przez jednego tancerza, będący popisem jego fizycznej sprawności; wg niektórych badaczy spadkobiercą h. jest taniec zbójnicki.
HAJDUCKI, HAJDÜTÁNC