prawo, wg którego prężności par poszczególnych składników roztworu doskonałego w określonej temp. są proporcjonalne do ich stężeń wyrażonych w ułamkach molowych; z p.R. wynika, że nad roztworem substancji nielotnej występuje obniżenie prężności par rozpuszczalnika, co powoduje obniżenie temp. krzepnięcia i podwyższenie temp. wrzenia roztworu, a zjawisko to wykorzystywane jest m.in. do oznaczania mas cząsteczkowych nielotnego składnika; sformułowane 1882-88 przez franc. chemika i fizyka F.M. Raoulta.
- ebulioskopia, eksperymentalna metoda...
- ROZTWÓR, mieszanina jednorodna,...