góry w Afganistanie, Pakistanie i Indiach; dł. ok. 800 km; najwyższy szczyt Tiricz Mir (7680 m); jeden z najwyższych łańcuchów górskich powstałych w orogenezie alpejskiej, w trzeciorzędzie i na początku czwartorzędu; w przekroju ma budowę wachlarzową; zbudowany z paleozoicznych skał magmowych i metamorficznych oraz osadowych skał z jury, kredy i trzeciorzędu. H. dzieli się na H. Zach. (do przełęczy Khawak), H. Środk. (do przełęczy Khatinza) i H. Wschodni. W części wsch. wysokogórskie płaskowyże (wys. ok. 4000 m), nad którymi dominują masywy o rzeźbie alpejskiej; część zach. niższa (2500-4000 m); klimat górski strefy podzwrotnikowej: chłodny i suchy; roczna suma opadu od 50 mm (na wsch.) do 1000 mm na płd. wsch. (wpływ monsunu letniego). H. stanowi dział wodny między dorzeczami Amu-darii i Indusu; w szacie roślinnej przeważa roślinność stepowa i półpustynna oraz kserofity wysokogórskie; na stokach płn. miejscami lasostep; w wilgotnej części płd.-wsch. twardolistna roślinność leśna, wyżej lasy iglaste i łąki sięgające do linii wiecznego śniegu (ok. 5000 m); liczne lodowce. Bogactwa mineralne: węgiel kam., rudy żelaza i metali nieżelaznych, beryl; w dolinach i kotlinach uprawa zbóż i winorośli, drzew owocowych; najważniejsza linia komunikacyjna łącząca Kabul z Mazar-i-Szarif prowadzi przez trudno dostępną przełęcz Salang.
HINDUKUSZ
Góry
BADACHSZAN, CHWAŚCIŃSKI Bolesław, IRAŃSKA WYŻYNA, BAMJAN, PAMIR, FIALA Iwan, TIRICZ MIR, KUH-I BABA, KABUL, SALANG