Reklama

plemiona polskie

stanowiły podstawę ludnościową w uformowaniu się państwa pol. Opierając się głównie na Geografie Bawarskim z poł. IX w. i tzw. Dokumencie Praskim (1086) zrekonstruowano następujące p.p.: Polan nad Wartą i Notecią; Wiślan nad górną Wisłą; Mazowszan nad środk. Wisłą; Pomorzan między Bałtykiem, Odrą, Notecią i Wisłą; Lędzian nad Sanem i Wieprzem; Goplan na Kujawach; plemiona śląskie: Bieżuńczanie u źródeł Nysy Łużyckiej, Bobrzanie nad Bobrem, Dziadoszanie nad Odrą przy ujściu Nysy Łużyckiej, Ślężanie wokół góry Ślęży, Trzebowianie na pn. zach. od Wrocławia, Opolanie w okolicach Opola, Golęszyce u źródeł Odry. Najwyższy stopień organizacji plemiennej w postaci państwa osiągnęli zapewne od poł. IX w. Wiślanie i Polanie. Państwo Wiślan z centrum w Krakowie zostało podbite przez Wielkie Morawy, a następnie podporządkowane przez Czechy zanim opanował je Mieszko I. Państwo Polan po raz pierwszy wzmiankowane w 963 z racji walk Mieszka I z Wieletami stanowiło zawiązek państwowości pol. na drodze jednoczenia p.p.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama