(1801-87)
niem. lekarz, fizjolog i fizyk, jeden z twórców psychologii eksperymentalnej; przekonany, że zjawiska psychiczne przebiegają równolegle do fizycznych, wskazał na możliwość pomiarów i zastosowania matematyki w badaniach psychologicznych (F. określał swoją dyscyplinę jako psychofizykę); sformułował tzw. prawo Webera-Fechnera, które głosi, że szeregowi rosnących w postępie geometrycznym wielkości bodźców zmysłowych towarzyszy szereg rosnących w postępie arytmetycznym natężeń wrażeń; był także pionierem badań eksperymentalnych w dziedzinie estetyki. Gł. dzieła: Elemente der Psychophysik, Über die Seelenfrage, Revision der Hauptpunkte der Psychophysik.
PSYCHOLOGIA, PSYCHOFIZYKA
- GUSTAW, Pochodzenia starogermańskiego,...