dB
podwielokrotność (jedna dziesiąta) jednostki o nazwie bel (B), służącej do wyrażania w skali logarytmicznej stosunku dwu wartości tej samej wielkości, gł. natężenia dźwięku, ciśnienia akustycznego (także mocy, napięcia i natężenia prądu elektrycznego i in.). Skala logarytmiczna została przyjęta ze względu na prawidłowość określoną w prawie Webera-Fechnera, że wrażenia słuchowe są proporcjonalne do logarytmu bodźca. Np. 10 dB odpowiada stosunkowi wartości 10 : 1, 20 dB stosunkowi 100 : 1, a 30 dB stosunkowi 1000 : 1. W decybelach można wyrazić nie tylko stosunek wartości wielkości, lecz także samą wartość, jeżeli w mianowniku przyjmie się pewien stały poziom odniesienia. Wówczas różne wartości mierzonej wielkości (np. natężenia dźwięku) są zawsze odnoszone do tej samej wartości (np. do poziomu natężenia dźwięku zwanego progiem słyszalności), a więc są podawane jako wielokrotności poziomu odniesienia; w przypadku natężenia dźwięku, liczba decybeli wyraża w mierze logarytmicznej, ile razy natężenie badanego dźwięku jest większe od progu słyszalności.