układ bardzo wielu szczelin, najczęściej utworzonych przez nacięcie równoległych rys na przezroczystej płytce lub zwierciadle metalicznym. Szczeliny pomiędzy rysami s.d. powodują dyfrakcję wiązek światła przechodzących przez płytkę (lub odbijanych od zwierciadła), które następnie interferują tworząc na ekranie obraz dyfrakcyjny. Ponieważ kąt, pod jakim załamuje się światło, zależy od długości fali, gdy na s.d. pada światło białe, czyli niemonochromatyczne, na skutek dyfrakcji i interferencji ulega ono rozdzieleniu na wiązki monochromatyczne i w efekcie uzyskuje się obraz barwny w postaci widma ciągłego światła białego. Dzięki zdolności s.d. do rozkładania światła na widmo są one szeroko stosowane w spektroskopii, dostarczając cennych informacji o budowie materii.
- siatka dyfrakcyjna, najczęściej jest to...
- spektroskop siatkowy, spektralny przyrząd,...
- monochromator optyczny, urządzenie do otrzymywania...